به گزارش خبرنگار مهر، یادداشت زیر نوشته حجت الاسلام والمسلمین دکتر سیدمحسن موسوی، عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران نوشته شده است که در ادامه از نظر شما می گذرد:
آب، آغازگاه زندگی، مظهر پاکی و پاک کنندگی، سرچشمه حرکت و پویندگی و مایۀ حیات و سرزندگی است. آب از سرمایه های همگانی خداوندی است که به بندگانش عرضه داشته است.
پیامبر اکرم (ص) در کلامی، آب را سرآمد نوشیدنی های دنیا و آخرت دانسته است. (بحارالأنوار، ج۶۶، ص ۵۶ ) و امام صادق (ع) فرمود: طعم و الماء طعم الحیاة: مزه آب مزۀ زندگی است.(المحاسن، ج۲ ، ص ۵۷۵ ).
صرفه جویی که درست مصرف کردن و به اندازه بهره بردن از یک چیز است، بستگی به اهمیت مورد داشته و هر چه مورد مصرفی، ارزشمندتر و کمیاب تر باشد، صرفه جویی در آن اهمیت بیشتری پیدا می کند و چه چیز مهمتر از آب که خداوند در قرآن کریم فرموده است: «همه چیز را از آب زنده گردانیم.» (انبیاء ، آیۀ ۳۰).
پس همه موجودات زنده برای ادامۀ حیاتشان نیازمند به آب هستند. همۀ گیاهان، حیوانات و انسان ها بدون آب از بین می روند و دیگر حیات و زندگی مفهومی نخواهد داشت، خداوند تعالی در قرآن کریم نسبت به زیاده روی در مصرف آب تذکر داده و فرموده است: بخورید و بیاشامید، ولی اسراف و زیاده روی نکنید که خداوند اسراف کاران را دوست نمی دارد. (اعراف ، آیۀ ۳۱).
پیشوایان معصوم (ع) همواره پیروان خویش را به استفاده صحیح از منابع آب و پرهیز از استفادۀ نابجا و زیاده روی در مصرف آب و هدر دادن آن سفارش فرموده و به میانه روی در مصرف آن توصیه کرده اند. در کلامی از امام صادق(ع) آمده است: خداوند میانه روی را دست داشته و زیاده روی را بد می دارد حتی دور ریختن زیادۀ آبی را که می نوشی.(الکافی، ج۴، ص ۵۲).
باید توجه داشت که مقدار آبی که در یک ظرف آبخوری قرار می گیرد، حجم کوچکی از آب است و دور ریختن آن به ظاهر مشکلی را ایجاد نمی کند، ولی اسلام نسبت به همین مقدار از اسراف حساسیت نشان داده و این عمل را نکوهش می کند. در کلامی دیگر از امام صادق(ع) آمده است: کمترین اندازۀ اسراف در ریختن ته نامدۀ غذا یا آب است.(الکافی، ج ۶، ص۴۶۰).
در فرهنگ اسلام، برای استفاده از آب جهت طهارت شرعی، وضو و غسل نیز محدودیت قائل شده و مسلمانان از مصرف بیش از نیاز در این اعمال منع شده اند. پس انجام طهارت برای هدف عبادی نیز، جوازی برای استفاده بیش از اندازه نمی شود. پیامبر اکرم(ص) یک مد آب (۷۵۰ گرم) را برای وضو و یک صاع آب (معادل ۳ کیلو) را برای غسل کافی دانسته و استفاده بیشتر از آب در این مورد را بر خلاف سنت خود دانسته اند. (الأشعثیات، ص ۱۶).
پیشوایان معصوم (ع) بنا به اهمیت و ارزش آب سالم، همواره به استفاده از آبهایی چون آب باران در ماههای خاص و آب جاری و ... سفارش کرده و از آلوده سازی آبهای مورد نیاز مردم پرهیز داده اند.
در سخنی از امام صادق (ع) آمده است: «لا تفسد علی القوم ماءهم؛ آب مورد نیاز مردم را آلوده مکن.» (تهذیب الأحکام، ج ۱، ص ۱۸۵)
ارسال نظر